Dostępne na rynku badania witaminy D obejmują jeden parametr całkowity poziom 25(OH)D będący sumą metabolitów witaminy D2 i D3.
Metoda ta jest obarczona dużym błędem i nie daje pełnego obrazu metabolizmu klinicznego witaminy D.
By sprostać najnowszym trendom medycyny spersonalizowanej w naszej Poradni wykonujemy nowoczesne badanie metabolitów witaminy D. Badanie jest wykonywane metodą referencyjną dzięki temu niezwykle precyzyjne określa selektywne, dokładne, ilościowe oznaczenie zawartości 4 metabolitów: 25(OH)D2, 25(OH)D3, 3-epi-25(OH)D3 oraz 24,25(OH)2D3.
Co nam to daje?
W ostatnich latach jednym z najczęściej polecanych suplementów diety jest witamina D. Ta grupa związków, o wielostronnym działaniu, ma niebywały wpływ na organizm ludzki.
Większość z nas jednak nie zdaje sobie sprawy co kryje się właściwie za terminem „witamina D”, i jak jej niedobór wpływa na nasze ciało oraz jak możemy sobie z nim poradzić.
Rola witaminy D w utrzymywaniu prawidłowego stężenia wapnia we krwi, a tym samym odpowiedniej struktury i funkcji kośćca znana jest już od około 100 lat. Ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe była rozpowszechnionym w XIX i XX wieku lekiem na choroby kości tj. krzywica.
Rozpoczęte jednak w ostatnich latach szeroko zakrojone badania nad wpływem witaminy D na organizm ludzki ujawniły szereg jej innych zastosowań. Poza układem kostnym wpływa ona także na układy: nerwowy, mięśniowy, immunologiczny, krążenia i rozrodczy.
Jej prawidłowy poziom zmniejsza ryzyko zachorowania na choroby autoimmunologiczne (tj.: łysienie, bielactwo, łuszczyca, choroby tarczycy czy stwardnienie rozsiane), niektóre typy nowotworów (np. rak jelita grubego, prostaty lub sutka), cukrzycę (zarówno typu I, jak i II), choroby układu krążenia czy nadciśnienie tętnicze.
Metabolizm witaminy D
Metabolizm witaminy D jest bardzo złożony, a w jego efekcie powstaje wiele form o różnorodnym charakterze. Pod względem ilościowym we krwi dominują następujące związki:
– główne prekursory aktywnej formy witaminyD 25(OH)D 25(OH)D2 i 25(OH)D3
– forma epimeryczna 3–epi–25(OH)D3
– katabolit 24,25(OH)2D3
25(OH)D jako metabolit o długim okresie półtrwania, występujący w stosunkowo wysokim stężeniu oraz regulowany jedynie przez syntezę skórną i wchłanianie jelitowe jest najlepszym wykładnikiem zaopatrzenia organizmu w witaminę D.
Metabolit 25(OH)D2 prekursor aktywnej witaminy D2 (Ergokalcyferol) pozyskiwany z diety ze źródeł roślinnych i grzybów.
Metabolit 25(OH)D3 prekursor aktywnej witaminy D3 (Cholekalcyferol) pozyskiwany z diety ze źródeł zwierzęcych , biosyntezy skórnej ( np. pod wpływem słońca), suplementacji.
Metabolit epi-1,25(OH)2D związek ten wykazuje pewne, ale nie wszystkie działania regulacyjne na gospodarkę wapniową. Charakteryzuje się znacznie niższym powinowactwem względem białka wiążącego witaminę D i wykazuje jedynie 2-3% powinowactwa do receptora VDR. Pula krążącego w krwioobiegu epi-25(OH)D (nierozróżnialna metodami pośrednimi) może stanowić nawet do 60% całkowitego stężenia 25(OH)D, zafałszowując wynik badania.
Metabolit 24,25(OH)2D – Dzięki aktywności 24–hydroksylazy indukowanej wysokimi stężeniami kalcytriolu degradacji ulegają zarówno metabolity 25(OH)D jak i 1,25(OH)2D co jest ważnym mechanizmem zapobiegania zatruciu witaminą D. Postuluje się, że powstający w procesie 24-hydroksylacji metabolit 24,25(OH)2D może być wskaźnikiem katabolizmu witaminy D i opisywać poziom jej samodegradacji.
Każdy z opisanych parametrów ma zupełnie inne działanie, a niewłaściwy poziom jego stężenia może wynikać z odmiennych przyczyn. Dlatego tak ważna jest jak najbardziej adekwatna ocena ich zawartości. Porównanie dostępnych metod oznaczania metabolitów witaminy D
Metoda LC-MS – metoda referencyjna wykonywana w Poradni dietetycznej Erbe | Metody pośrednie (CLIA, RIA, ELISA) |
Daje możliwość dokładnego, ilościowego oznaczenia osobno stężeń metabolitów 25(OH)D2 oraz 25(OH)D3. Umożliwia równoczesne, ilościowe oznaczenie innych istotnych metabolitów witaminy D: epimeru epi-25(OH)D3 oraz katabolitu 24,25(OH)2D3. Daje pełniejszy obraz metabolizmu witaminy D określa ilość mniej aktywnego epimeru. Jest metodą referencyjną o dużej dokładności bias rzędu 10%. Jest metodą trudną w automatyzacji i skomplikowaną, wymagającą specjalistycznie wyszkolonego personelu. | Podają całkowite stężenie 25(OH)D bez podziału na poszczególne metabolity.
Informują tylko o ogólnej puli metabolitu 25(OH)D. W zależności od metody wykazują bias rzędu 20-50%. Są łatwe w automatyzacji, nie wymagają specjalistycznej wiedzy analityka. |
Dzięki zastosowaniu przez nas metody referencyjnej (LC-MS/MS) umożliwiamy selektywne, dokładne, ilościowe oznaczenie zawartości metabolitów: 25(OH)D2, 25(OH)D3, 3-epi-25(OH)D3 oraz 24,25(OH)2D3.
Metoda ta ze względu na małą inwazyjność sprawdza się także podczas badania dzieci .
Badanie to można również wykonać samodzielnie w domu
Dokładny wynik, w postaci cyfrowej, dostarczany jest do osoby zlecającej badania w ciągu 7-14 dni.
Badanie Metabolitów witaminy D
Zadzwoń 601 327 873 aby uzyskać więcej informacji