Żywieniowy powrót do przeszłości czyli przypadek zielonej herbaty

Po krótkim okresie panowania farmaceutyków powraca zainteresowanie nauki leczniczym działaniem pokarmów. Romans medycyny z żywnością trwa od wieków. Starodawne recepty pisane na kamieniu i papirusie, pochodzące sprzed ponad 4000 r. p.n.e., mówią o różnych pokarmach jako lekach na rozmaite choroby.
Ojciec współczesnej medycyny, Hippokrates stwierdzał, że leczenie i żywienie są nierozłączne.

Pozostaw swoje leki w garnuszku chemika, jeśli możesz wyleczyć pacjenta dietą!
Hippokrates(460-370 p.n.e.)

Hippokrates i początek medycyny naukowej w Starożytnej Europie

Hippokrates, zwany ojcem medycyny, najprawdopodobniej jest autorem Przysięgi, składanej do dzisiaj przez lekarzy (lub rozpoczynających naukę),  która dała początek etyce lekarskiej. Z całą pewnością stworzył podwaliny medycyny naukowej i stał się najsłynniejszym lekarzem starożytnej Europy.
Hippokrates był pierwszym lekarzem z Kos, który zyskał szeroką sławę. Jego dziadek i ojciec byli lekarzami. Był pierwszym – o którym wiemy – nauczającym tej sztuki za pieniądze. Być może to on właśnie umożliwił dostęp do szkoły osobom spoza klanu.  Od tej pory o zostaniu lekarzem decydować mogły zdolności, a nie – jak dotychczas – tylko pochodzenie.

Metoda Hippokratesa opierała się na metodach racjonalnych. Na podstawie obserwacji i doświadczeń wyciągał wnioski prowadzące do ustalenia diagnozy i dobierał odpowiadające jej sposoby leczenia. Hippokrates uważał, że na podstawie wyglądu człowieka można ustalić jego stan zdrowia. Sama twarz może wiele o tym powiedzieć. Jego szkoła nacechowana była troską o zdrowie chorego. Wprowadził dietę i higienę( nie mylić z dezynfekcją) jako środki profilaktyczne, zapobiegające chorobom. Zwalczał również takie przesądy, jak ten, że epilepsję wywołuje opętanie przez demona.

Choroba – twierdzili hippokratejczycy ( jego uczniowie i następcy) – jest procesem biologicznym wynikłym z zaburzenia naturalnej równowagi organizmu, ten zaś z natury dąży do odzyskania równowagi, a wspomaganie tej dążności jest główną powinnością lekarza.

Hippokrates zawodu nauczył się u swego ojca, Heraklidesa, ale  główną zasługę na  przełom w medycynie jakiego dokonał można przypisać Medycynie Wschodu, którą zgłębiał podróżując m.in. po Egipcie i Azji Mniejszej.

Jedna czwarta z tego  co jesz trzyma cie przy życiu. Pozostałe trzy czwarte trzymają przy życiu twojego lekarza.
przysłowie egipskie

Rola diety w Medycynie Wschodu i jej obecny wpływ na Zachodzie

Od czterech tysiącleci cywilizacje Wschodu  traktują medycynę , żywienie, stan umysłu oraz ruch fizyczny  jako niepodzielną całość. Jest to bardzo szerokie zagadnienie , dlatego dalej będzie  o  wpływie leczniczego działania pokarmu.
Próba postawienia „grubej kreski” między pokarmami a lekami jest tendencją współczesną.
Prof. Irvin Ziment  z Wydziału Medycznego Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles (UCLA) zauważa:

„Lecznicze działanie pokarmów zawsze uważano za ważne, dopóki w XIX wieku nie nastąpił szybki rozwój przemysłu farmaceutycznego”

Prof. Ziment, który uważa, że pokarmy mają działanie lecznicze, widzi obecnie powszechny powrót do takiego poglądu.Obecna fascynacja leczniczym działaniem żywności jest zauważalna, zwłaszcza w USA i innych centrach zachodniej medycyny.
Dzieje się tak z trzech co najmniej powodów:
1. Napływają nowe idee z innych kręgów kulturowych, zwłaszcza z Dalekiego Wschodu,
2. Następuje odrodzenie zainteresowania medycyną naturalną,
3. Coraz większe jest w świecie nauki zrozumienie wpływu odżywiania na choroby.
Zachodni naukowcy odkrywają, że starożytne cywilizacje kryły w sobie wiele mądrości. W ciągu ostatnich kilkunastu lat dziedzictwo takich kultur jak chińska wpłynęło na badaczy Zachodu. W wyniku tego nastąpił powrót zainteresowania medycyną naturalną. Niewątpliwie naukowcy, zwłaszcza z Chin, Japonii, Tajlandii, Indii, a nawet z Rosji i krajów środkowej Europy, są bardziej skłonni do uznania długu, jaki ma współczesna medycyna w stosunku do leków ziołowych i leczniczego działania pokarmów.
Dzisiaj większość badań publikowanych na PuBMed (największa baza danych obejmująca artykuły z dziedziny medycyny i nauk biologicznych), dotyczących zaawansowanych badań nad wpływem fito- związków ( aktywnych substancji  znajdujących się w  ziołach i roślinnych pokarmach) na dane jednostki chorobowe jest prowadzonych przez naukowców pochodzących  ze Wschodu.

Coraz więcej z Nas nie ma znów  zahamowań, by przyznawać żywności moc leczniczą i entuzjastycznie oceniać jej działania, jak na przykład w przypadku zielonej herbaty.

Przypadek zielonej herbaty

Wielu poważnych badaczy zauważa wzajemne przenikanie się przekazów ludowych i współczesnej nauki. Dla przykładu w 1985 r. kilku znanych naukowców z Japońskiego Instytutu Genetyki opublikowało tajemniczo zatytułowany artykuł: „Przypadek zielonej herbaty”. Był to entuzjastyczny opis wyizolowanego z japońskiej zielonej herbaty składnika, zwanego „galeinianem epigallokatechiny”, który w badaniach laboratoryjnych wykazywał działanie przeciwnowotworowe. Artykuł odwoływał się do faktu, że „w Chinach zielona herbata była uznawana za naturalny lek od 4000 lat”. Badacze nie zaprzeczali też doniesieniom, że zielona herbata może chronić naczynia krwionośne, zmniejszać ryzyko raka i przedłużać życie.
Nie chodzi o to, czy zielona herbata ma wszystkie te działania – jest na to przecież wiele dowodów. Widzimy natomiast wyraźnie, że czołowi naukowcy nie mają już wątpliwości co do możliwych zdrowotnych działań zielonej herbaty.

Dietoterapia – lecznicze działanie pokarmów

Postępowanie dietetyczne jest najskuteczniejszym i najtańszym, a często głównym sposobem leczenia i zapobiegania wielu schorzeniom– od wad wrodzonych po choroby cywilizacyjne”
prof. dr hab. n. med. Jerzy Socha (Instytut Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka)

Warto też pamiętać, że właściwa  dietoterapia jest najtańszą, najprostszą, naturalną metodą przywracania zdrowia i stanowi integralną, choć często pomijaną część terapii wspomagającej leczenie. Polega ona na zastosowaniu określonej diety w zależności od schorzenia i indywidualnych cech organizmu pacjenta.
W procesie leczenia dietą oczyszcza się organizm z wieloletnich złogów, wpływając na usprawnienie pracy układu pokarmowego, zwiększenie przyswajalności substancji odżywczych . Dzięki czemu organizm w naturalny sposób powraca do prawidłowej wagi ciała, przedłuża młodość, wpływając pozytywnie zarówno na wygląd jak i na samopoczucie oraz psychikę człowieka, a w różnych dolegliwościach zdrowotnych, przyspiesza powrót do zdrowia.